دشت

عصبانی نیست، اما نگرانه. مثل یک دوست حقیقی و قدیمی

 می گه تو احتیاج به دوستی مثل خودت داری

من اما خیلی قبول ندارم. ما اشتباهاتمون خیلی بیشتر از اینهاست و خوبی دیگران بیشتر از اونچه تصور می کنیم.

این نگاه غمین و طلبکار ماست که با ترس و نگرانی دست همه یک خنجر می بینه و دست خودمون گل